Nikt na tym świecie nie jest stworzony do samotności. Każdy człowiek odczuwa potrzebę bycia w relacji, przynależenia do jakiejś grupy, bycia akceptowanym.
Tej akceptacji szukamy w domu, szkole, pracy, otoczeniu…
Im mniej jej doświadczamy tym bardziej jej potrzebujemy i jesteśmy w stanie więcej za nią “zapłacić”. Potrzeba czegoś więcej niż zapewnienia bytu, zawołania na kolację i pytania “co tam w szkole?”. Chodzi o autentyczne zainteresowanie sprawami drugiej osoby.
Film, który zobaczyliśmy skłania do przyjrzenia się własnym relacjom w domu, szkole, z rówieśnikami.
O czym możemy porozmawiać?
- O wartościach i zagrożeniach płynących z korzystania z Internetu.
- Warto zwrócić szczególną uwagę na problem zawierania znajomości i tego, że nie wszyscy używają Internetu w sposób uczciwy.
- Warto podkreślić do kogo można zwrócić się o pomoc, jeśli coś związanego z Internetem będzie budziło wątpliwości.
- Jak czuli się bohaterowie filmu? Jakie tworzyli relacje? Czy mieli przyjaciół?
- Co robiła Julka by odnaleźć się w nowym środowisku? Czy była akceptowana w domu i w nowej szkole? Dlaczego tak szybko zaprzyjaźniła się z Matim?
- Co czuła Julka, gdy spostrzegła, że jest oszukiwana?
- Co mogli zrobić rodzice i rówieśnicy, by nie dopuścić do takiej sytuacji?
- Co możemy zrobić my, by nasze relacje dobrze się układały zarówno z rodzicami, jak i rówieśnikami?
Na koniec
- Możemy podzielić się własnymi życiowymi doświadczeniami związanymi z poczuciem osamotnienia, niezrozumienia. Jak się czuliśmy? Jak sobie poradziliśmy w tej sytuacji?
- Możemy podzielić się swoimi doświadczeniami związanymi ze światem wirtualnym. Jakimi informacjami dzielimy się w sieci z innymi? Dlaczego to robimy? Czy zawieramy znajomości przez Internet?
Jeśli jestem rodzicem i obejrzałem ten film mogę pomyśleć:
- Jak poświęcam czas swojemu dziecku?
- O co pytam?
- Co nas łączy i zbliża? Co lubimy razem robić?
- Jak spędzić ze swoim dzieckiem najbliższy wolny wieczór?
Z serca życzę ogromu radochy i fajnych, życzliwych relacji.
Joanna Gielniowska
